درمان قوز قرنیه

قوز قرنیه یا همان قرنیه مخروطی، یک بیماری است که زمانی اتفاق می افتد که قرنیه چشم (سطح بیرونی شفاف و گنبدی شکل) نازک شده و به تدریج شکل مخروطی می گیرد. این بیماری بیشترین تأثیر را بر بینایی دارد و اگر به موقع مداخله نشود، می تواند آن را تحت تأثیر قرار دهد.

از علائم شایع قوز قرنیه می توان به تاری دیده شده و حساسیت نور اشاره کرد. این بیماری معمولاً هر دو چشم را تحت تأثیر قرار می دهد، اما اغلب یک چشم بیشتر از دیگری تحت تأثیر قرار می گیرد. بیشتر افرادی که تحت تأثیر قرار می گیرند، در رده سنی ۱۰ تا ۲۵ سال هستند و این بیماری ممکن است به مدت تا ۱۰ سال پیشرفت کند.

در مراحل ابتدایی، از عینک یا لنزهای تماسی نرم ممکن است برای اصلاح مشکلات بینایی استفاده شود. اما در مراحل پیشرفته تر، ممکن است نیاز به لنزهای تماسی سخت یا سایر انواع لنزها باشد. در صورت پیشرفت بیماری، ممکن است نیاز به پیوند قرنیه داشته باشید.

اخیراً درمانی به نام کراس لینک قرنیه معرفی شده است که می تواند در پیشرفت آرام بیماری یا حتی متوقف کردن آن مؤثر باشد و احتمالاً نیاز به پیوند قرنیه را کاهش دهد. این درمان می تواند به علاوه ی روش های اصلاح بینایی معمولی استفاده شود.

نشانه های قوز قرنیه

علائم و نشانه های قوز قرنیه ممکن است با پیشرفت بیماری تغییر کند. این علائم عبارتند از:

• تاری دید
• کاهش حساسیت نسبت به نور و درخشش، که می تواند مشکلاتی در طی رانندگی در شب ایجاد کند.
• نیاز به تغییرات مکرر در نمره عینک
• تخریب ناگهانی بینایی یا تاری دید

دلایل ابتلا به قوز قرنیه و خطرهای آن چیست؟

علت های ابتلا به قوز قرنیه عمدتاً نامعلوم است، اما احتمالاً عوامل ژنتیکی و محیطی در این مسئله دخیل هستند. تخمین زده می شود که حدود یک نفر از هر ده نفر مبتلا به قوز قرنیه، والدینی با این بیماری داشته باشند.

ریسک فاکتورها که ممکن است شانس ابتلا به قوز قرنیه را افزایش دهند عبارتند از:

• داشتن سابقه خانوادگی از بیماری قوز قرنیه
• مالش شدید چشم
• داشتن بیماری هایی نظیر التهاب شبکیه پیگمنتانه، سندرم داون، سندرم اهلرز داتلوس، تب یونجه و آسم.

عوارض قوز قرنیه

در برخی موارد، قوز قرنیه می تواند منجر به آسیب و عوارض جدی شود. به عنوان مثال:

• تورم قرنیه: در برخی شرایط، قرنیه ممکن است به سرعت تورم کند که باعث کاهش ناگهانی بینایی و آسیب به قرنیه می شود. این وضعیت ممکن است ناشی از شکستگی سلول های درون قرنیه و جابه جایی مایع به داخل قرنیه باشد که به نام هیدروپس شناخته می شود. این تورم عموماً به طور خودبخود کاهش می یابد، اما ممکن است آسیب و زخم هایی بر جای بگذارد که می تواند بینایی را تحت تأثیر قرار دهد.
• آسیب به قرنیه: قوز قرنیه پیشرفته می تواند منجر به آسیب و زخم در قرنیه شود، به ویژه در مناطقی که قرنیه بیشتر برآمده است. قرنیه آسیب دیده ممکن است باعث شدت بیشتر مشکلات بینایی شود و احتمالاً نیاز به جراحی پیوند قرنیه را افزایش دهد.

به عبارت دیگر، عوارض قوز قرنیه می توانند مشکلات جدی در بینایی را ایجاد کنند و در صورت لزوم نیاز به درمان و مداخله پزشکی دارند.

درمان قوز قرنیه

درمان قوز قرنیه به شدت از میزان بیماری و سرعت پیشرفت آن بستگی دارد. در ادامه روش های درمانی این بیماری بررسی می شود:

• کلاژن کراس لینک قرنیه: در این روش، با استفاده از قطره های ریبوفلاوین، قرنیه تحت تابش اشعه فرابنفش قرار می گیرد. این عمل باعث کراس لینک قرنیه می شود که قرنیه را سفت می کند و از تغییرات شکل آن جلوگیری می کند. کراس لینک کلاژن قرنیه ممکن است در اوایل بیماری، به کاهش ریسک از دست دادن بینایی کمک کند.
• استفاده از عینک یا لنزهای تماسی: در مراحل ابتدایی، استفاده از عینک یا لنزهای تماسی می تواند بینایی را بهبود بخشد. این روش به خصوص برای بیمارانی که قرنیه شان به سرعت تغییر می کند، موثر است. اما نیاز به تغییرات مکرر در نمره عینک یا لنز تماسی ممکن است وجود داشته باشد.
• لنزهای تماسی سخت یا صلبیه ای: برای مواردی که بیماری به مراحل پیشرفته تر رسیده است، استفاده از لنزهای تماسی سخت یا صلبیه ای می تواند مفید باشد. این لنزها از قرنیه کمتر تحت تأثیر قرار می گیرند و می توانند بینایی را بهبود بخشند.
• پیوند قرنیه: در مواردی که قرنیه به شدت آسیب دیده است و دیگر روش ها موثر نیستند، پیوند قرنیه ممکن است لازم باشد. این روش از بافت قرنیه سالم از یک فرد دیگر یا از خود بیمار (در صورت ممکن) برای تعمیر و تقویت قرنیه استفاده می کند.

در صورتی که با مواردی نظیر زخم قرنیه، نازکی بیش از حد قرنیه، یا بینایی ضعیف که با استفاده از لنزهای تماسی حل نمی شود، مواجه شده اید، ممکن است به جراحی نیاز داشته باشید. در زیر به برخی از گزینه های جراحی برای درمان قوز قرنیه اشاره می شود:

• جراحی فراگیر ترمیمی قرنیه (کراتوپلاستی): در این روش، پزشک قرنیه آسیب دیده را برداشته و آن را با بافت اهدایی جایگزین می کند. این روش به عنوان پیوند قرنیه شناخته می شود. جراحی پیوند قرنیه می تواند به عنوان گزینه اصلی درمانی برای مواردی نظیر زخم قرنیه و نازکی بیش از حد قرنیه باشد.
• کراتوپلاستی لایه ای عمیق قدامی (DALK): در این روش، پزشک بافت داخلی قرنیه را حفظ می کند و فقط لایه های بیرونی قرنیه را جایگزین می کند. این روش اغلب باعث کاهش خطر رد پیوند می شود.

پیوند قرنیه برای کراتوپلاستی معمولاً با موفقیت زیادی همراه است، اما ممکن است با عوارضی نظیر رد پیوند، بینایی ضعیف، عفونت و آستیگماتیسم (تغییرات در شکل قرنیه) همراه باشد. در صورتی که آستیگماتیسم رخ دهد، می توان این مشکل را با استفاده از لنزهای تماسی سخت مجدداً اصلاح کرد.

بهترین دکتر درمان مشکلات چشمی

هرگونه تاخیر در مراجعه به پزشک می تواند پروسه درمانی مشکلات چشمی شما را سخت تر کند. قطعا داشتن یک پزشک با تجربه با عملکرد ثابت شده خوب می تواند خیال شما را بابت کیفیت عمل و همچنین نتیجه و عوارض آن راحت کند. شما برای درمان مشکلات چشمی خود می توانید به دکتر پریسا حمامی متخصص چشم مراجعه کنید. ایشان با بهره گرفتن از جدیدترین روش های روز دنیا مشکلات چشمی را درمان می کنند. در صورت داشتن هرگونه سوال در ارتباط با بیماری های مختلف چشمی می توانید از ایشان مشاوره بخواهید و مطمئن شوید که کاندید مناسبی برای مشکلات چشمی هستید یا خیر.